In het dagelijks leven merk ik dat het gemakkelijk is om in de consumeer stand te raken. Het kijken van televisie, het lezen van boeken of het luisteren van een podcast slokt dan een groot deel van mijn dag op. Aan het eind van zo'n dag voel ik me onbevredigd. Dat komt omdat ik niks gemaakt heb.

Iets maken is zinvol

Waarom moet ik altijd mij altijd nuttig voelen en bezig zijn met het maakproces? Dat is de vraag die ik mezelf telkens weer stel. 

Als ik (meestal tegen mijn zin) op een camping ben verbaas ik mij over de mensen die voor hun tent zitten en naar de horizon zitten te staren. Aan de ene kant heb ik bewondering voor deze mensen, want ik zou deze staat van rust waarschijnlijk pas bereiken na meerdere meditatieretraites, maar aan de andere kant denk ik: ga eens wat doen! Dit is zonde van je tijd.

In zijn boek 'Morele Ambitie' haalt Rutger Bregman het voorbeeld aan van Matthieu Ricard. Deze geboren Parijzenaar besloot op zijn zesentwintigste zijn carrière in moleculaire genetica op te geven om monnik te worden. Na zo'n 60.000 uur mediteren werd hij onderzocht en uit een MRI scan bleek dat hij wel de gelukkigste man op aarde moest zijn. Het gedeelte in de hersenen die verantwoordelijk was voor negatieve gedachten was uitgeschakeld. Prachtig zou je denken, maar zoals Bregman terecht beargumenteert:

"Hij heeft dus 60.000 uur, oftewel 7.500 werkdagen, oftewel dertig voltijds arbeidsjaren doorgebracht in zijn eigen hoofd. Dertig jaar waarin hij niets deed voor een ander, dertig jaar waarin hij geen vinger uitstak om de wereld te verbeteren. Is dat nu echt zo lovenswaardig?"

Gaan de dingen die ik maak de wereld redden? Waarschijnlijk niet. Zijn de dingen die ik maak voor iemand anders nuttig? Misschien wel. Ik weet in ieder geval zeker dat niemand iets aan me heeft als ik alleen maar aan het consumeren ben. 

Iets maken verlaagt stress

En waarschijnlijk ben ik niet zo gefocust op maken als een soort plichtsbesef naar de wereld toe. In het artikel 'Create More Than You Consume if You Want to Worry Less and Feel More Fulfilled' haalt auteur Omar Itani een onderzoek aan waaruit blijkt dat een sessie van 45 minuten aan creatieve activiteit, ondanks je niveau, stress verlagende effecten heeft. Een dag waarin ik iets gemaakt heb is dus minder stressvol geweest.  

Iets maken verlengt je leven

In zijn boek 'Comfort Crisis' schrijft Michael Easter dat de meeste mensen in een sleur zitten. Dag in dat uit doen we hetzelfde. Hierdoor lijkt het leven een aaneenschakeling van identieke dagen.

"New situations kill the mental clutter. In newness we’re forced into presence and focus. This is because we can’t anticipate what to expect and how to respond, breaking the trance that leads to life in fast forward. Newness can even slow down our sense of time. This explains why time seemed slower when we were kids. Everything was new then and we were constantly learning."

Als ik iets ga maken dan daagt het mij uit om nieuwe dingen te doen en te proberen. Ik moet bijvoorbeeld leren wat een EQ is en hoe ik die moet gebruiken als ik muziek aan het maken ben. Het creatieve proces daagt mij uit om constant nieuwe dingen te doen en leren. Hierdoor heb ik minder het idee dat elke dag hetzelfde is en is mijn perceptie van tijd anders omdat niet alle dagen op elkaar lijken.

Iets even niet maken is ook belangrijk

Hoe bevredigend ik iets maken ook vind, het is noodzakelijk dat ik af en toe een pauze neem om op te laden. In haar boek 'Aandacht' haalt Gloria Mark meerdere onderzoeken aan die bewezen hebben dat af en toe wat rust nemen, en even niet bezig zijn met creatie, essentieel is:

"Je kunt niet de hele dag door uit je cognitieve resources putten, net zomin als je de hele dag door kunt gewichtheffen. Idealiter las je regelmatig een pauze in en laat je al die apparaten even links liggen om jezelf weer even op te laden. Daarnaast heb je het vermogen te wisselen van aandachtstoestand en kun je proberen gebruik te maken van die drang om een evenwicht te bereiken en je cognitieve resources weer aan te vullen door middel van repetitieve, gedachteloze of zelfs saaie bezigheden."

De afwisseling tussen creëren en consumeren is noodzakelijk waarbij ik zelf heb gemerkt dat ik het beste gevoel krijg met een dag waarin ik veel gemaakt heb.